کمیته حفاظت از روزنامهنگاران (CPJ)، سازمان ناظر بر رسانهها که در نیویورک مستقر است سهشنبه ۱۰ سپتامبر/۱۹ شهریور فهرست بدترین کشورها در زمینه سانسور مطبوعات را اعلام کرد. ایران پس از کشورهای اریتره، کرهشمالی، ترکمنستان، عربستان سعودی، چین و ویتنام در جایگاه هفتم این فهرست قرار دارد. وضعیت سانسور مطبوعات در گینه استوایی، بلاروس و کوبا بهتر از ایران است و این کشورها در فهرست یاد شده پایینتر از ایران قرار گرفتهاند.
کمیته حفاظت از روزنامهنگاران اعلام کرد ۱۰ کشوری که در بالای این فهرست قرار دارند، با ممنوع کردن یا ایجاد محدودیت شدید برای رسانههای مستقل، تهدید و ساکت کردن روزنامهنگاران از طریق مجازات حبس، نظارت بر فعالیتهای اینترنتی و غیراینترنتی و استفاده از اشکال دیگر آزار، استانداردهای بینالمللی و حق آزادی بیان و دسترسی آزادانه به اخبار را زیر پا گذاشتهاند. بر اساس این گزارش سرکوب روزنامهنگاران در کشورهای این فهرست منجر به خودسانسوری فراگیر شده است.
گزارش این کمیته در ادامه به صورت جزئی به روشها و ابزارهایی که در کشورهای مختلف برای سانسور خبرنگاران بهکار گرفته شده اشاره کرده است:
به نوشته کمیته حفاظت از روزنامهنگاران، بقیه کشورها از ترکیبی از تاکتیکهای مشخص برای ساکت کردن روزنامهنگاران استفاده میکنند. تاکتیکهایی از قبیل آزار، بازداشت خودسرانه، روشهای پیشرفته و پیچیده نظارتی و هک. این گزارش میگوید ایران، عربستان سعودی، ویتنام و چین به صورت ویژه و ریشهای از دو ابزار سانسور استفاده میکنند: زندان و آزار روزنامهنگاران و خانوادههایشان و به صورت همزمان نظارت اینترنتی و سانسور اینترنت و شبکههای اجتماعی.
در گزارش کمیته حفاظت از روزنامهنگاران در بخش ایران آمده است: «حکومت ایران روزنامهنگاران را به زندان میاندازد، وبسایتها را فیلتر و مسدود میکند و همراه با آزار و نظارت از جمله نظارت بر خانواده روزنامهنگاران، شرایط ترس و اختناق را حاکم کرده است.»
سازمان نظارتی حفاظت از روزنامهنگاران در ادامه با تکیه بر گزارشهای مختلف مینویسد:
«دولت [ایران] فشار بر آزادی بیان در اینترنت را به طرق مختلف تشدید کرده است، از جمله جاسوسی کردن در مورد روزنامهنگاران داخلی و بینالمللی، فرستادن پارازیت بر پخش تلویزیونهای ماهوارهای و مسدود کردن میلیونها وبسایت و پلتفرم شبکههای اجتماعی اصلی».
در گزارش این کمیته به اعتراضات دیماه ۹۶ و مسدود کردن پیامرسان تلگرام از سوی حکومت ایران نیز اشاره شده است:
«در اواخر سال ۲۰۱۷ و اوایل ۲۰۱۸، زمانی که اعتراضات کشوری علیه حکومت شکل گرفتند، مقامات ایران اینترنت و شبکههای تلفن همراه را کند و قطع کردند. آنها ابزارهای دورزدن فیلترینگ را ممنوع کرده و با استفاده از هک و ترولینگ، گزارشگران داخلی و خارجی ایران را هدف قرار دادند. همچنین شورای عالی فضای مجازی توییتر، فیسبوک و یوتیوب و پیامرسان تلگرام را مسدود کرده و دسترسی به این پلتفرمها تنها با استفاده از ویپیان ممکن است».